| بنیادهای فلسفی استفاده مجدد سازگار از بناهای تاریخی: از نظریات کلاسیک تا منشورهای مدرن |
| کد مقاله : 1180-ITCS (R1) |
| نویسندگان |
|
احمد مقدسی * دانشکده هنر و طراحی، دانشگاه کانبرا |
| چکیده مقاله |
| مفهوم استفاده مجدد سازگار از بناهای تاریخی در دهه‌های اخیر به یکی از موضوعات کلیدی در حوزه حفاظت میراث فرهنگی تبدیل شده است. این مقوله که ریشه در مفاهیم جنبش پست‌مدرن در معماری دارد، با ضرورت‌های پایداری، مدیریت مصرف انرژی و تطبیق‌پذیری عملکردی پیوند خورده است. در بسیاری از کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، به دلیل افزایش آگاهی نسبت به ارزش‌های فرهنگی و محیط‌زیستی، این رویکرد به عنوان راهکاری برای حفظ هویت تاریخی و پاسخگویی به نیازهای معاصر مورد توجه ویژه قرار گرفته است.این مقاله با بهره‌گیری از مرور منابع کتابخانه‌ای و آرشیوی، به تحلیل بنیادین و فلسفی استفاده مجدد سازگار می‌پردازد. در این راستا، تفکرات اشخاص کلیدی در حفاظت و مرمت سده ۱۹ میلادی همچون اوژن ویوله لودوک و جان راسکین بررسی شده است؛ چهره‌هایی که دو رویکرد متفاوت اما تأثیرگذار را در شکل‌گیری اصول حفاظت بناها ارائه داده‌اند. نظریات این اندیشمندان در رابطه با اصالت، بازسازی و تداوم تاریخی مورد واکاوی قرار گرفته و تأثیر آن‌ها بر دکترین‌های معاصر حفاظت ارزیابی شده است. همچنین، این پژوهش به تحلیل منشورهای کلیدی مانند منشور آتن (۱۹۳۱) و منشور ونیز (۱۹۶۴) پرداخته و چگونگی تکامل اصول حفاظت را در پاسخ به چالش‌های مدرن، از جمله دگرگونی‌های اجتماعی، صنعتی شدن، و الزامات زیست‌محیطی بررسی می‌کند. هدف این مطالعه، ارائه دیدگاهی جامع از مبانی نظری حفاظت و استفاده مجدد سازگار است که می‌تواند به عنوان مرجعی برای توسعه راهبردهای پایدار در تطبیق کاربری بناهای تاریخی مورد استفاده قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| استفاده مجدد سازگار، حفاظت، مرمت، منشور آتن، بنای تاریخی |
| وضعیت: پذیرفته شده |