ارزیابی میزان معلولیت ایستگاه راه آهن (مطالعه موردی : ایستگاه راه آهن شهر سمنان)
کد مقاله : 1076-ITCS
نویسندگان
علیرضا مولائی *
مدرس گروه آموزشی شهرسازی، دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده مقاله
با توجه به تعداد افراد دارای معلولیت در سراسر جهان که بالغ بر 10 تا 15 درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند و همچنین درصد قابل توجه آنان در کشورمان، پرداختن به این موضوع امری اجتناب ناپذیر می‌باشد. ایستگاه‌های راه آهن درون شهری به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای سامانه‌ی حمل و نقل برون شهری است که افراد زیادی از آن به جهت مسافرت استفاده می‌کنند. در این پژوهش بر آن شدیم تا میزان مطلوبیت ایستگاه راه آهن شهر سمنان را جهت استفاده‌ی افراد دارای معلولیت مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم. ایستگاه راه آهن معلول به ایستگاهی گفته می‌شود که مناسب استفاده‌ی تمامی افراد جامعه نباشد و همگان به راحتی نتوانند از امکانات و تجهیزات آن استفاده کنند. کاهش معلولیت ایستگاه راه آهن به منزله-ی افزایش رضایت افراد دارای معلولیت، سالمندان و کودکان از ایستگاه و همچنین ارتقاء کیفیت زندگی شهری آنان می‌باشد. روش تحقیق این پژوهش پیمایشی می‌باشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق منابع اسنادی و ابزار پرسشنامه گردآوری شده به گونه‌ای که ابتدا با مطالعه‌ی اسناد موجود، معیارهایی که یک ایستگاه راه آهن می‌بایست داشته باشد تا افراد دارای معلولیت بتوانند به راحتی از آن بهره ببرند از منابع گوناگون استخراج گردید. امتیاز بررسی هریک از معیارهای داخل و پیرامون ایستگاه از طریق نظرکارشناسان این حوزه درباره‌ی ایستگاه راه آهن شهر سمنان در نظر گرفته شده است. طبق نتایج بدست آمده، ایستگاه راه آهن شهر سمنان در دوازده معیار وضعیت مطلوب و در شانزده معیار وضعیت نامطلوب دارد.
کلیدواژه ها
ایستگاه راه آهن، سمنان، افراد دارای معلولیت، ایستگاه راه آهن معلول، جاده ابریشم، شهرسازی
وضعیت: پذیرفته شده