راه‌داری و نقش آن در اقتصاد و تجارت عصر صفوی
کد مقاله : 1015-ITCS
نویسندگان
کورش جعفری *
هیئت علمی دانشگاه پیام نور
چکیده مقاله
رشد وشکوفایی تمدن‌ها همیشه وابسته به تجارت و ارتباط مراکز تولیدی با بازارهای مصرفی بوده و گسترش تجارت همواره مرهون شبکه راه‌داری مناسب و ایمن بوده است. کشور ایران نیز به عنوان قدیمی‌ترین مرکز تمدنی و به خصوص قرارگرفتن در مسیر جاده ابریشم به عنوان پل ارتباطی شرق و غرب عالم محسوب می‌شده است. در دوره صفویه نیز باوجود گشودن مسیرهای دریایی و ارتباط با اروپاییان، چین و هند از طریق کشتی‌رانی، همچنان تولید ابریشم ایران و دیگر کالاهای اولیه مورد توجه قدرت‌های اروپایی بود. شاه‌عباس یکم با درک اهمیت تجارت برای رونق اقتصادی، تلاش‌های فراوانی در بازسازی و ساختن راه‌ها و کاروان‌سراها و حفظ و امنیت تجارت نمود که نتیجه آن رونق اقتصادی در عصر صفویه بود. در این مقاله وضعیت راه‌داری در دوره صفویه و نقش آن در شکوفایی اقتصادی و سپس افول راه‌داری و زوال اقتصادی در دوران پایانی صفویه بررسی شده است. شیوه پژوهش کتابخانه‌ای با روش توصیفی-تحلیلی و تکیه بر اسناد و مدارک بوده است.
کلیدواژه ها
ایران، راه‌داری، تجارت، حکوکت صفوی، ابریشم.
وضعیت: پذیرفته شده